O στιγμιαίος καφές σε σκόνη, είναι το προϊόν του καφέ το οποίο με λίγο ζεστό νερό διαλύεται τέλεια απελευθερώνοντας και όλο το άρωμα που περικλείει.
Εφευρέθηκε το 1901 από τον Ιάπωνα Σαρτόρι Κάτο (Sartori Kato), επιστήμονα που δούλευε στο Σικάγο των ΗΠΑ. Την 1η Απριλίου 1938 ο στιγμιαίος καφές παρουσιάστηκε στο εμπόριο από την ελβετική εταιρία Νεστλέ (Nestlé) με το εμπορικό όνομα Nescafé, παράγωγο των λέξεων Nestlé και Café.
Από τότε ο στιγμιαίος καφές εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο με δύο ποικιλίες, τον "κανονικό" και τον "χωρίς καφεΐνη" (ντεκαφεϊνέ). Το 1965 επιτεύχθηκε και μια νέα μέθοδος παρασκευής της σκόνης στιγμιαίου καφέ, το "ψυχρό στέγνωμα" (lyophilisation) η οποία συντέλεσε στην βελτίωση της ποιότητας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο στιγμιαίος καφές εμφανίστηκε και με ποικιλία διάφορων γεύσεων (περίπου 100 σε όλο τον κόσμο) ανάλογα με τις προτιμήσεις των κατοίκων κάθε χώρας, οι οποίες δημιουργούνται με την ανάμειξη διάφορων ποικιλιών καφέ και διαφορετικού χρόνου καβουρδίσματος.
Η διάδοση του στιγμιαίου καφέ οφείλεται κυρίως στο πλεονέκτημα της απλότητας με την οποία μπορεί να παρασκευαστεί από τον καταναλωτή σε σχέση με τους άλλους τύπους καφέ. Ο στιγμιαίος καφές πωλείται σε σκόνη ή κόκκους αεροστεγώς συσκευασμένος σε γυάλινα βαζάκια ή μεταλλικά κουτιά, με τις οδηγίες παρασκευής συνήθως τυπωμένες στην συσκευασία. Η σκόνη ή οι κόκκοι προτιμήθηκαν από τους παραγωγούς και τους καταναλωτές για την ευκολία με την οποία διαλύονται στο ζεστό νερό και για το έλεγχο που επιτυγχάνεται στην ποσότητα που θα χρησιμοποιηθεί. Μεγάλη ποσότητα παράγει δυνατό καφέ, ενώ μικρότερη ελαφρύ καφέ.
Στη πρώτη περίπτωση ρίχνουμε την προβλεπόμενη αναλογία στιγμιαίου καφέ και ζάχαρης σε χοντρό φλιτζάνι και προσθέτουμε περίπου 10-15 ml ζεστό νερό, στη συνέχεια κτυπούμε καλά το μίγμα με το κουταλάκι, μέχρι να γίνει αυτό σαν αλοιφή, στη συνέχεια προσθέτουμε λίγο ακόμη νερό 15 ml και συνεχίζουμε το κτύπημα όπου και προσθέτουμε στο τέλος αργά 120 ml ζεστό νερό.
Στη δεύτερη περίπτωση βάζουμε την προτιμώμενη αναλογία στιγμιαίου καφέ και ζάχαρης με 150 νερό στο μπρίκι και κρατώντας αυτό από το χερούλι με το αριστερό χέρι, ανοίγουμε με το δεξί την στρόφιγγα ατμού και στη συνέχεια βάζουμε το δεξί χέρι από κάτω από το μπρίκι για να ελέγχουμε τη θερμοκρασία, ενώ παράλληλα γυρνάμε κυκλικά το μπρίκι προσέχοντας το ακροφύσιο του ατμού να είναι μέσα στο νερό (όχι όμως στον πυθμένα ούτε και στην επιφάνεια).
Ο στιγμιαίος καφές είναι έτοιμος μόλις πάψουμε ν΄ αντέχουμε στη παλάμη μας την θερμοκρασία του μπρικιού.
Εφευρέθηκε το 1901 από τον Ιάπωνα Σαρτόρι Κάτο (Sartori Kato), επιστήμονα που δούλευε στο Σικάγο των ΗΠΑ. Την 1η Απριλίου 1938 ο στιγμιαίος καφές παρουσιάστηκε στο εμπόριο από την ελβετική εταιρία Νεστλέ (Nestlé) με το εμπορικό όνομα Nescafé, παράγωγο των λέξεων Nestlé και Café.
Από τότε ο στιγμιαίος καφές εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο με δύο ποικιλίες, τον "κανονικό" και τον "χωρίς καφεΐνη" (ντεκαφεϊνέ). Το 1965 επιτεύχθηκε και μια νέα μέθοδος παρασκευής της σκόνης στιγμιαίου καφέ, το "ψυχρό στέγνωμα" (lyophilisation) η οποία συντέλεσε στην βελτίωση της ποιότητας.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο στιγμιαίος καφές εμφανίστηκε και με ποικιλία διάφορων γεύσεων (περίπου 100 σε όλο τον κόσμο) ανάλογα με τις προτιμήσεις των κατοίκων κάθε χώρας, οι οποίες δημιουργούνται με την ανάμειξη διάφορων ποικιλιών καφέ και διαφορετικού χρόνου καβουρδίσματος.
Η διάδοση του στιγμιαίου καφέ οφείλεται κυρίως στο πλεονέκτημα της απλότητας με την οποία μπορεί να παρασκευαστεί από τον καταναλωτή σε σχέση με τους άλλους τύπους καφέ. Ο στιγμιαίος καφές πωλείται σε σκόνη ή κόκκους αεροστεγώς συσκευασμένος σε γυάλινα βαζάκια ή μεταλλικά κουτιά, με τις οδηγίες παρασκευής συνήθως τυπωμένες στην συσκευασία. Η σκόνη ή οι κόκκοι προτιμήθηκαν από τους παραγωγούς και τους καταναλωτές για την ευκολία με την οποία διαλύονται στο ζεστό νερό και για το έλεγχο που επιτυγχάνεται στην ποσότητα που θα χρησιμοποιηθεί. Μεγάλη ποσότητα παράγει δυνατό καφέ, ενώ μικρότερη ελαφρύ καφέ.
[Επεξεργασία] Παρασκευή
Η παρασκευή του στιγμιαίου καφέ (ζεστού) γίνεται με δύο τρόπους: είτε με κτύπημα πρώτα ελαχίστου νερού με το μίγμα καφέ και ζάχαρης είτε με την ειδική μηχανή (καφετιέρα) παραγωγής στιγμιαίου καφέ δι' ατμού.Στη πρώτη περίπτωση ρίχνουμε την προβλεπόμενη αναλογία στιγμιαίου καφέ και ζάχαρης σε χοντρό φλιτζάνι και προσθέτουμε περίπου 10-15 ml ζεστό νερό, στη συνέχεια κτυπούμε καλά το μίγμα με το κουταλάκι, μέχρι να γίνει αυτό σαν αλοιφή, στη συνέχεια προσθέτουμε λίγο ακόμη νερό 15 ml και συνεχίζουμε το κτύπημα όπου και προσθέτουμε στο τέλος αργά 120 ml ζεστό νερό.
Στη δεύτερη περίπτωση βάζουμε την προτιμώμενη αναλογία στιγμιαίου καφέ και ζάχαρης με 150 νερό στο μπρίκι και κρατώντας αυτό από το χερούλι με το αριστερό χέρι, ανοίγουμε με το δεξί την στρόφιγγα ατμού και στη συνέχεια βάζουμε το δεξί χέρι από κάτω από το μπρίκι για να ελέγχουμε τη θερμοκρασία, ενώ παράλληλα γυρνάμε κυκλικά το μπρίκι προσέχοντας το ακροφύσιο του ατμού να είναι μέσα στο νερό (όχι όμως στον πυθμένα ούτε και στην επιφάνεια).
Ο στιγμιαίος καφές είναι έτοιμος μόλις πάψουμε ν΄ αντέχουμε στη παλάμη μας την θερμοκρασία του μπρικιού.
[Επεξεργασία] Δοσολογία
1. Απλός- Μέτριος: 150 ml νερό + 2 κουταλιές καφέ + 2 κουταλιές ζάχαρη.
- Γλυκός: 150 ml νερό + 2 κουταλιές καφέ + 4 κουταλιές ζάχαρη.
- Μέτριος: 300 ml νερό + 3 κουταλιές καφέ + 3 κουταλιές ζάχαρη.
- Γλυκός: 300 ml νερό + 3 κουταλιές καφέ + 6 κουταλιές ζάχαρη.
Athens Time
Euro Exchange Rate
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου